Dromen mag altijd en in deze tijden denk ik graag terug aan de geweldige meivakantie die ik met mijn tieners beleefde op het Italiaanse eiland Sardinië. Dit eiland stond al lang op mijn lijstje vanwege de schitterende foto’s die ik ervan had gezien. Zou het in het echt werkelijk zo mooi zijn? We gaan in de meivakantie, is er wel iets te doen voor pubers dan? En hoe zit dat met de temperatuur, zijn er winkels open? Allemaal vragen waarop ik nu het antwoord weet.
Waar ligt Sardinië?
Sardinië ligt 190 kilometer van het vasteland van Italië en ligt 12 kilometer ten zuiden van het Franse eiland Corsica in de Middellandse Zee. Het eiland is veel groter dan ik had verwacht, bijna net zo groot als Nederland. Ruim 24000 km2 en is na Sicilië het grootste eiland in de Middellandse Zee. Even een rondje eiland doen is er niet bij en daarom kozen wij om alleen het noordelijke stuk te gaan ontdekken.
Hoe kom je in Sardinië?
Als je tijd genoeg hebt en je houdt van autorijden dan zou dat een optie kunnen zijn. Er zijn verschillende maatschappijen die vanaf het vaste land van Italië naar Sardinië varen. Op de site van Direct Ferries vind je ze allemaal.
Vliegen gaat natuurlijk sneller, in nog geen 2.30 uur ben je al op de bestemming. Sardinië heeft drie luchthavens: Cagliari -de hoofdstad- in het zuiden, Alghero en het noordwesten en Olbia in het noordoosten. Momenteel vliegt KLM nonstop op Cagliari en Transavia nonstop op Olbia.
Een huurauto op Sardinië is een must
Na aankomst op de luchthaven staan we even in de rij om de huurauto op te halen. De huurauto hebben we vooraf in Nederland al geregeld en het is altijd een verrassing welke auto het wordt. Een gloednieuwe Ford Fiesta deze keer, met 20 kilometer op de teller. Ik regel mijn huurauto altijd via Sunny Cars, de auto is dan all inclusive verzekerd zonder nare kleine lettertjes. Zo relaxt dat je op alles nee kan zeggen als de verhuurder je toch allerlei extra dingen wil laten verzekeren. En uit ervaring kan ik vertellen dat ze dit altijd proberen, lukt het echt niet dan proberen ze je een upgrade aan te smeren.
Is Sardinië in de meivakantie een goed idee?
Of Sardinië in de meivakantie een goed idee is hangt een beetje van je verwachtingen af. Als je gaat voor zon, zee, strand en drukte kan je wellicht beter in de zomer maanden gaan. Het toerisme moet eind april nog helemaal op gang komen en iedere dag zon is ook niet gegarandeerd. Sardinië vind ik zoiezo geen zogenaamde “hela hola bestemming”. Het toerisme is lang niet zo ontwikkeld als bijvoorbeeld aan de Spaanse kust. Je vindt hier veel kleinschalige accommodaties en agriturismos. Voor ons is dit juist perfect, het hoeft niet perse zo massaal.
Vanwege die weersonzekerheid in de maanden april en mei verblijven wij het liefst op meerdere plekken als we in de meivakantie op reis gaan, dit hebben we eerder ook op Mallorca gedaan en dat beviel prima. Rond de twintig graden zodat je lekker buiten kan eten en in je korte broek kan rondlopen is perfect. Mocht het weer iets minder zijn dan is er nog genoeg te ontdekken. Ben je op zoek naar een bestemming met een prachtige natuur, geen massa en hagelwitte stranden? Nou, dan zou Sardinië het zomaar eens kunnen zijn voor jou en je tieners.
Reisschema roadtrip Sardinië in de meivakantie
Heel Sardinië zien in één week lukt niet. Aangezien we op Olbia vliegen beperken we ons tot het noorden.
3 nachten Cala Gonone
2 nachten Alghero
2 nachten Palau
Wat is er te doen in Cala Gonone?
Cala Gonone ligt anderhalf uur rijden van de luchthaven Olbia en is een echte toeristenplaats. Let wel op de openingstijden van de supermarkten, wij hebben vrij vaak pizza gegeten omdat de supermarkt gesloten was. Vinden tieners helemaal niet erg trouwens. Wij sliepen in dit klassiek ingerichte huis met een schitterend uitzicht op de veerhaven.
Cala Gonone staat bekend om zijn mooie strandjes, sommige zijn alleen via het water te bereiken. Of door een pittige hike te maken. Dat was precies mijn plan, een hike van 5.6 kilometer naar het strandje van Cala Luna en dan terug met een taxibootje. Dat bootje had ik vooraf geregeld bij het boekingskantoortje aan de veerhaven.
Na het ontbijt gaan we op pad, inmiddels is het al tegen elven. We parkeren de auto bij Cala Fuili, dit is het laatste strandje wat per auto te bereiken is en volgen de bordjes. Eigenlijk is er maar één pad, verkeerd lopen is niet mogelijk. Gelukkig maar, want we klimmen en klauteren wat af. Over smalle rots paadjes, door valleien vol met bloeiende bloemen, heuvel op en heuvel af. Zelfs mijn tieners vinden het allemaal prachtig. Regelmatig pauzeren we om iets te eten en te drinken. Maar al snel is het eten op en het water op rantsoen. Ja, voor die paar kilometer hoef ik niet zoveel mee te nemen dacht ik.
Een prachtige hike naar Cala Luna
De tieners gaan in staking, dit is zeker geen 5.6 kilometer! Om een lang verhaal kort te maken: zorg dat je vroeg vertrekt en genoeg eten en drinken mee hebt. Ik had heel onnozel gedacht: half twaalf vertrekken, dan zijn we een uur of half twee bij het strandje waar we dan nog anderhalf uur kunnen luieren voor het taxibootje ons om drie uur weer ophaalt. Dat was een denkfoutje.
We moeten flink doorlopen om het taxibootje te halen (anders moesten we dezelfde weg weer terug wandelen..) en luieren op dat paradijselijke strandje is er helaas niet van gekomen. Eenmaal op het bootje was iedereen weer blij, zelfs met de stop bij de prachtige Blue Marino grotten vol stalagmieten en stalactieten. De volgende dag had ik een nog een mooie wandeling in de Su Gorroppu in gedachten. Dit is de diepste kloof van Europa en schijnt fabelachtig mooi te zijn. Er werd democratisch besloten dat ik deze wandeling fijn in mijn eentje kon gaan maken. Hiervoor moet ik echt nog een keertje terug.
Tip voor Cala Gonone: Restaurant Il Banjo. Ik droom nog steeds over die heerlijke toetjes daar.
De muurschilderingen van Oliena
Het bergdorpje Oliena is zeker een bezoek waard. Het is net als zoveel dorpen een plek waar vooral oudere mensen wonen. De leegloop van de dorpjes is zo’n groot probleem dat veel gemeenten de huizen voor 1 euro verkopen met de voorwaarde dat ze binnen een bepaalde tijd opgeknapt zijn. We wandelen door de smalle straatjes met gave muurschilderingen en komen diverse huizen tegen die ik zelfs voor één euro nog niet zou willen hebben. Zo enorm vervallen dat je eigenlijk alles moet afbreken en opnieuw moet opbouwen. In de buurt in geen Hornbach of Praxis te vinden dus hoe dat allemaal moet zo boven op zo’n berg, geen idee.
Is Alghero de moeite waard?
De volgende stop is Alghero aan de westkust en dat bereiken we via het groene bergachtige binnenland. We rijden eerst twee uur naar Bosa, dit schilderachtige vissersdorpje aan de westkust is een heerlijke plek om doorheen te struinen en een lunchstop te maken. Terwijl wij op een pleintje van onze drankjes zaten te genieten hoorden we ineens een enorm gebrom en daar kwamen ze, tientallen Ferrari ’s die een eiland tour maakten en ook een tussenstop hadden op het plein. Toch best indrukwekkend om te zien.
Vanaf Bosa rij je in een uurtje via de prachtige kustweg naar Alghero. Deze plaats wordt ook wel klein Barcelona genoemd vanwege de Spaanse invloeden en we wandelen over de lange boulevard, door de kleine steegjes met leuke winkeltjes die verlicht worden met lampionnen en de mooie pleintjes met de prachtige kathedraal. Natuurlijk vinden we ook weer een ijswinkeltje die we even moeten uitproberen en scheppen we snoep bij Le Caramelli dei Pirati. Dit is een winkeltje met enorme tonnen snoep. Om het idee te hebben dat we toch een beetje gezond bezig zijn beklimmen we de bijzondere achthoekige toren van de San Franciscus kerk voor een prachtig uitzicht over de stad.
Tip: vanaf Alghero is het veertig minuten rijden naar de imposante kliffen van Capo Caccia
Palau
De laatste dagen staan in het teken van lekker niksen. Vanaf Alghero rijden we in 2.30 uur naar Palau via bergwegen met prachtig uitzicht op bloeiende hellingen, bossen van kurkbomen en olijfboomgaarden. Het is ook mogelijk via de kust te rijden. Dan is het een optie om een stop te maken in de leuke dorpen Castelsardo en Santa Teresa Gallura. Palau stelt niet zo gek veel voor in het voorseizoen. Belangrijk is wel dat hier de bootjes vertrekken naar de prachtige Maddalena eilanden. Ook voor deze eilandjes moet ik zeker nog een keertje terug. Wij hadden een luxe stacaravan op het park Isola dei Gabbini en genoten van het prachtige strand met het heerlijke heldere blauwe water. Het water was warm genoeg om in te zwemmen.
Sardinië is toch zo mondain?
Dit klopt voor een klein gedeelte, de zogenaamde Costa Smeralda is een kuststrook van 55 kilometer en ligt tussen Baia Sardinia en Portisco. Hou je van mondain, sjiek en luxe? Dan is het gebied ten noorden van Olbia jouw hotspot. Ga zeker even kijken in de jachthaven van Porto Cervo. De internationale jetset heeft hier aardige bootjes liggen. Dit is tevens het meest bruisende dorp van de Costa Smeralda met sjieke winkels en luxe restaurants.
Is Sardinië leuk voor pubers?
Wij waren er in 2018, toen waren mijn tieners 9 en 12. Maar ik vind Sardinië zeker een top bestemming voor pubers. De fotogenieke plekken, de prachtige witte stranden met het heldere water en de vele mogelijkheden maken dit een hele diverse bestemming. En vergeet natuurlijk die heerlijke pizza’s en ijsjes niet! Ik ben nog lang niet uitgekeken op dit prachtige eiland en wil zeker snel weer terug. Zoek je veel uitgaansmogelijkheden en wil je ruig winkelen dan is Sardinië in de meivakantie niet heel geschikt. Misschien is een stedentrip New York dan een beter idee? Blijf je liever in Nederland? Check dan mijn blog over de 10 leukste tienercampings.
Voor alle informatie over het prachtige Sardinië, check de site van Sardegna Turismo.
Wat is jouw favoriete bestemming voor de meivakantie?
